Mission Beach

Mission Beach

Mini mini Mission Beach of eigenlijk Wongalong Beach. Na het relatief drukke Cairns de bus genomen richting Mission Beach. Een comfortabel ritje van ongeveer 2 uur. Daar aangekomen stond er iemand op me te wachten om naar het hostel te lopen. Heel relaxed, minder mensen dan in Cairns. Direct een dag raften op de Tully River geboekt. Ik weet nog hoe geweldig ik dat in Nieuw-Zeeland vond, dus dat kan ik niet laten zitten. Omdat het er zo klein is, is er relatief weinig te doen. Dat is wel even prima. Even ontspannen. Mijn spullen gedropt en op de water taxi naar Dunk Island gegaan. Prachtig onbewoond eiland met een bar, relaxte muziek en ongekende uitzichten. Eerst even in de warme zee gezwommen en daarna lekker aan een tafel gaan zitten met een peercider of twee en jummie hamburger. Paradijs :-D
De man achter de bar wilde me nog een derde cider toe, maar daar maar even voor gepast haha. Nog wel even met hem gekletst. Hij vertelde dat het eiland privébezit is en hij namens de eigenaars de Sunset Bar runt. Hij woont dus op dat eiland! En als de eigenaars in komen vliegen/varen/zeilen/jetskiën, werkt hij als hun kok. "Zwaar leven" zei hij met een diepe zucht en grote glimlach op zijn gezicht terwijl hij naar de omgeving wees. Om ca. 16:00 ging de watertaxi terug. Wat een heerlijke dag!
Op de kamer in het hostel sliep ik met een andere meid uit Frankrijk. Zij was al een jaar onderweg en plakte er nog een jaar achteraan. Zucht...

's Nachts werd ik wakker van harde regen op het dak. De volgende ochtend was het weer droog, maar om de bergen zag je flarden wolken hangen en een grauwe lucht. Toch was het nog steeds heerlijk warm en had dit ook wel wat; het is immers regenwoud. Omdat ik die dag niks had gepland, besloten om met de kustwandeling mee te gaan. Het busje van het hostel bracht ons daar heen. De heenweg plensde het uit de lucht, maar toen we aan het begin van de route kwamen, klaarde het ineens op. Samen met een gepensioneerd Brits stel een een meid uit Duitsland de route gelopen. Zo leuk om al die verschillende mensen te ontmoeten. Hoewel het merendeel hier Duits of Brits is. De wandeling was heel mooi en liep door het woud langs het strand, over het strand en naar een uitkijkpunt met views over de zee en Dunk Island.
's Avonds met een groep mensen om tafel gezeten, wat gedronken en de tijd verkletst. Super relaxte avond en heel gezellig. Iedereen heeft wel een goed verhaal beleefd tijdje het reizen. Mission Beach (of eigenlijk was het Wongalong Beach waar we zaten) is nu niet bepaald een bruisende stad. Behalve opstappunt voor raften is het enige waarom de meeste mensen er naartoe gaan vanwege skydiven. Schijnt een van de mooiste plekjes in Australië te zijn om dat te doen. De verleiding was groot moet ik zeggen, maar het enorme bedrag hield me tegen. Heb het al afgevinkt op mijn bucketlist, dus nu staan er andere dingen op de agenda. Wel grappig dat de mensen die een skydive hebben gedaan, het allemaal min of meer hetzelfde hebben ervaren. We hebben in ieder geval veel gelachen!

De dag erna was het tijd om te gaan raften. Kon niet wachten! Op de heenweg kregen we in het busje een hilarische safety briefing: als Australiërs iets hebben, dan is het wel humor. Ik hou ervan :-) Aangekomen bij het startpunt aan de Tully River was het je groep en raft opzoeken. Een geel shirt aan tegen de steekvliegen, zwemvest en helm en klaar om te gaan. De Tully River stroomt dwars door het regenwoud en de omgeving is prachtig! Kliffen links en rechts van de rivier, af en toe een waterval, die prachtige blauwe Ulysees vlinders die voorbij komen, mooie vogels en vissen. En niet te vergeten, het woud zelf in alle kleuren groen met bomen, lianen, planten en lekkere geurtjes. Ook hier was het enorm bewolkt en af en toe regende het. Ik vond het prima, want de temperatuur was fijn en het heeft wel wat. Ook wel fijn dat die brandende zon niet de hele dag op mij zou schijnen. Het raften was weer super! Maar dat kwam ook mede door de toffe groep die we hadden. We waren met twee Nederlanders, twee Denen, een Britse, een Zweedse en een Taiwanees. De gids, Matt, had de tweelingbroer van Joshua Jackson kunnen zijn. Niet verkeerd hihi. Hij was ook zo gek als een deur, maar onze groep net zo, dus we hebben echt heel veel gelachen. Achteraf gezien, was de Taiwanees wel heel stil, ik denk dat hij soms even met zijn oren heeft staan klapperen haha. Het raften zelf was tof! Doordat de waterstand wat aan de lage kant was (het is immers nog dry season) waren de rapids wat hoger en was het voor de gids technisch lastiger om langs alle rotsen te manoeuvreren. Jammer dat we dit niet in Nederland hebben, anders was dit wel wat voor mij. Na het raften gingen we terug naar een café en kregen hier foto's te zien van de trip. Besloten om als groep 1 stick te kopen en het bedrag te delen. Nu hebben we allemaal de foto's voor een klein bedrag. Helaas was de groepsfoto aan het eind niet zo charmant, maar ach. Je kunt niet alles hebben. Terug in het hostel kwam ik erachter dat mijn bovenbenen behoorlijk verbrand waren. En dat met die zeer bewolkte dag. Weer een les geleerd. Een hapje gegeten en 's avonds meegedaan met Quiz-night. Ons team werd tweede, dus dat was niet slecht.

Terwijl ik dit typ, zit in de bus naar Townsville. Ook nu vond ik het weer jammer om verder te gaan, maar dat hoort nu eenmaal bij reizen. In Townsville stap ik vanmiddag op de ferry naar Magnetic Island en mag ik een koala knuffelen :-D Dat is toch wel iets wat ik gedaan wil hebben. Is gewoon te schattig. Daarna vervolgt de reis zich richting Airlie Beach om daar twee dagen langs de Whitsundays te varen. Allemaal leuke dingen op het programma dus. Lucky me :-)